persona

Occitan

Etimologia

Del vèrb latin personare.

Prononciacion

[peɾˈsunɔ]

França (Bearn) : escotar « persona »

Sillabas

per | so | na (3)

Nom comun

persona femenin

1. Individú de l'espècia umana.

Variantas dialectalas

• presone [prœsun'] (marchés)
• porsone [pɔrsun'] (est marchés)

Traduccions

anglés: person (en) espanhòl: persona (es) francés: personne (fr)

italian: persona (it) portugués: pessoa (pt) rus: человек (ru) sicilian: cristianu (scn), pirsuna (scn)