organ

Veire tanben : Organ, òrgan

Occitan

Etimologia

Del latin organum.

Prononciacion

[uɾˈgan], /uɾˈgan/

França (Bearn) : escotar « organ »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
organ	organs
[uɾˈgan]	[uɾˈgans]

organ masculin

1. Anat. Gropament de diverses teissits formant una unitat estructurala que complís una foncion determinada a cò d'un vegetal o d'un animal.

Variantas dialectalas

• organe (gascon)

Traduccions

alemand: Organ (de) neutre anglés: organ (en) catalan: òrgan (ca) masculin

espanhòl: òrgano (es) masculin francés: organe (fr) masculin

Anglés

Etimologia

Del latin organum.

Prononciacion

General [ˈɔːɡən], /ˈɔːɡən/, Americas [ˈɔɹɡən], /ˈɔɹɡən/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
organ	organs

organ

1. organ ^(oc)
2. òrgue ^(oc)