pal

Occitan

Etimologia

Del latin pālus.

Prononciacion

/ˈpal/, /ˈpal/

Lengadocian : escotar « pal »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pal	pals
[ˈpal]	[ˈpals]

pal (lengadocian) , masculin

1. Peça de fusta ponchuda emlegada per divèrs usatges.

Sinonims

• estaca
• estepa
• paissèl

Variantas dialectalas

• pau (gascon, provençau)

Derivats

• empalament
• empalaire
• empalar
• palenc / palenca / palencada
• palfic

Locucions derivadas

• pal barrièr
• pal culhièr
• pal indicator
• pal semalièr
• pal telegrafic
• regde coma un pal
• semblar un pal vestit
• suplici del pal

Traduccions

alemand: Pfahl (de), Pfosten (de) anglés: stake (en), post (en), pole (en) basc: catalan: pal (ca)

espanhòl: palo (es), estaca (es) francés: pieu (fr), pal (fr), piquet (fr), italian: palo (it), stecca (it) portugués: estaca (pt), pau (pt)

Referéncias

• Lo Congrès Diccionari en linha

Catalan

Etimologia

Del latin pālus.

Prononciacion

/ˈpaɫ/, /ˈpaɫ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pal	pals
[ˈpaɫ]	[ˈpaɫ]

pal masculin

1. pal ^(ca)

Francés

Etimologia

Del latin pālus.

Prononciacion

/pal/, /pal/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pal	pals
[pal]

pal masculin

1. pal ^(oc)