parallèla
Occitan
Etimologia
Del latin parallelus (« parallèl »), manlèu del grèc παράλληλος, parállêlos (« collateral »), composat de παρά, pará (« a costat ») e de ἀλλήλων, állêlôn' (« l’un e l’autre »).
Prononciacion
- lengadocian /paɾalˈlɛlo̞/
- provençau /paʀalˈlɛlo̞/
Sillabas
pa|ral|lè|la
Forma d'adjectiu
parallèla
Antonims
Nom comun [modificar]
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| parallèla | parallèlas |
parallèla femenin
- (geometria) Linha drecha parallèla.
- Las doas tangentas d’un cercle trigonometric son las solas parallèlas a son axe de las ordonadas qu'an pas qu’un sol punt comun amb el.