parla

Occitan

Prononciacion

[ˈpaɾlo], /ˈpaɾlo/

Forma de vèrb

parla

1. Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de parlar.
2. Segonda persona del singular a l'imperatiu afirmatiu de parlar

Catalan

Prononciacion

[ˈpaɾlə], /ˈpaɾlə/ (oriental), [ˈpaɾla], /ˈpaɾla/ (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « parla »

Forma de vèrb

parla

1. Tresena persona del singular al present de parlar.
2. Segonda persona de l'imperatiu de parlar

Francés

Prononciacion

[paʁˈla], /paʁˈla/

França (Brétigny-sur-Orge) : escotar « parla » França (Vòges) : escotar « parla » França (Sesseraç) : escotar « parla »

Forma de vèrb

parla

1. Tresena persona del singular al preterit de parler.

Italian

Prononciacion

[ˈparla], /ˈparla/

Forma de vèrb

parla

1. Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de parlare.
2. Segonda persona del singular a l'imperatiu afirmatiu de parlare.