petale

Occitan

Etimologia

Del latin petalum, del grèc ancian πέταλον (« fuèlha de planta »).

Prononciacion

/peˈtale/, /peˈtale/

Sillabas

pe|tale

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
petale	petales
[peˈtale]	[peˈtales]

petale (lengadocian), (gascon), masculin

1. (botanica) Partida de la flor situada entre los sepales e los organs reproductors. Los petals compausan la coròla e son fixats al calici par un ongla.

Variantas dialectalas

• petal (lengadocian)
• petala (provençau)

Traduccions

alemand: Blütenblatt (de), Blumenblatt (de) anglés: petal (en) basc: catalan: pètal (ca)

espanhòl: pétalo (es) francés: pétale (fr) italian: petalo (it) portugués: pétala (pt)