polemista

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian πολεμικός, polemikós « de guèrra, guerrièr », de πόλεμος «combat, guèrra».

Prononciacion

lengadocian, gascon /puleˈmisto̞/, /puleˈmisto̞/

provençau /puleˈmistə/, /puleˈmistə/

Nom comun

polemista femenin o masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
polemista	polemistas
[puleˈmisto̞]	[puleˈmisto̞s]

1. Persona que practica la polemica.

Derivats

• polemic
• polemica
• polemicar

Traduccions

alemand: Polemiker (de) masculin, Polemikerin (de) femenin anglés: polemist (en), polemicist (en) basc: catalan: polemista (ca)

espanhòl: polemista (es) francés: polémiste (fr) italian: polemista (it) portugués: polemista (pt)

Catalan

Etimologia

Del grèc ancian πολεμικός, polemikós « de guèrra, guerrièr », de πόλεμος «combat, guèrra».

Prononciacion

[?]

Nom comun

polemista femenin o masculin

Declinason
Singular	Plural
polemista	polemistes

1. polemista ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del grèc ancian πολεμικός, polemikós « de guèrra, guerrièr », de πόλεμος «combat, guèrra».

Prononciacion

[?]

Nom comun

polemista femenin o masculin

Declinason
Singular	Plural
polemista	polemistas

1. polemista ^(oc)

Italian

Etimologia

Del grèc ancian πολεμικός, polemikós « de guèrra, guerrièr », de πόλεμος «combat, guèrra».

Prononciacion

[?]

Nom comun

polemista femenin o masculin, (plurals, masculin polemisti, feminin polemiste)

1. polemista ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del grèc ancian πολεμικός, polemikós « de guèrra, guerrièr », de πόλεμος «combat, guèrra».

Prononciacion

Portugal /pulɨˈmiʃtɐ/, /pulɨˈmiʃtɐ/

Brasil /polẽˈmiʃtɐ/, /polẽˈmiʃtɐ/, /poleˈmistə/, /poleˈmistə/

Nom comun

polemista femenin o masculin

Declinason
Singular	Plural
polemista	polemistas

1. polemista ^(oc)