prudent

Occitan

Etimologia

Du latin prudens « avisat, prudent, savi ».

Prononciacion

[pɾy'ðent], /pɾy'ðent/ França (Bearn) : escotar « prudent »

Sillabas

pru|dent

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	prudent	prodents
	[pɾy'ðent]	[pɾy'ðents]
Femenin	prudenta	prudentas
	[pɾy'ðento̞]	[pɾy'ðento̞s]

prudent

1. Que pren pas de risc desconsiderat, que pren de precaucions, savi.
2. Temperat, fondat sul fasti del risc e del dangièr.
   • Prenguèt una decision prudenta dins aquel afar.
   • Vostre avís prudents m’empachèron de mancar.

Antonims

• avisat

Antonims

• temerari
• improdent

Derivats

• prudentament
• imprudent

Parents

• prudéncia
• prudencial

Traduccions

alemand: vorsichtig (de) anglés: careful (en), prudent (en), cautious (en) catalan: prudent (ca) espanhòl: prudente (es)

francés: prudent (fr) italian: prudente (it) basc: zuhurra (eu) portugués: rudente (pt)

Anglés

Etimologia

Du latin prudens « avisat, prudent, savi ».

Prononciacion

[ˈpɹuːdənt], /ˈpɹuːdənt/

Sillabas

pru|dent

Adjectiu

prudent (plural: prudents)

1. Prudent

Catalan

Etimologia

Du latin prudens « avisat, prudent, savi ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « prudent »

Prononciacion

[pɾuˈðen], /pɾuˈðen/ [pɾuˈðent], /pɾuˈðent/

Sillabas

pru|dent

Adjectiu

prudent invariable (plural: prudents)

1. Prudent

Francés

Etimologia

Du latin prudens « avisat, prudent, savi ».

Prononciacion

[pʁy.dɑ̃], /pʁy.dɑ̃/

Sillabas

pru|dent

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	prudent	prodents
	[pʁy.dɑ̃]
Femenin	prudente	prudentes
	[pʁy.dɑ̃]

prudent

1. Prudent