rancòr

Occitan

Etimologia

Del latin rancor « rançós ».

Prononciacion

/raŋˈkɔɾ/, /raŋˈkɔɾ/, provençau /ʀãⁿˈkɔʀ/, /ʀãⁿˈkɔʀ/

Sillabas

ran|còr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rancòr	rancòrs
[raŋˈkɔɾ]	[raŋˈkɔɾs]

rancòr (lengadocian), femenin

1. Malcontentament, agror, desgost que daissa una decepcion, una malaventura, una injustícia.

Sinonims

• rancor (gascon)

Sinonims

• rancuna
• ressentida
• ressentiment

Traduccions

alemand: Groll (de) anglés: rancor (en) (EUA), rancour (en) (RU) basc: catalan: rancor (ca)

espanhòl: rancor (es) francés: rancœur (fr) italian: rancore (it) portugués: rancor (pt)