rancuna
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar rancura, de latin classic rancor «rancòr»
Prononciacion
lengadocian, gascon /raŋˈkyno̞/, provençau /ʀãⁿˈkynə/
- França (Bearn) : escotar « rancuna »
Sillabas
ran|cu|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| rancuna | rancunas |
| [raŋˈkyno̞] | [raŋˈkyno̞s] |
rancuna femenin
- Ressentida duradissa, sentiment prigond de mal èsser, opinion negativa demorant contra qualqu’un après las ofensas sofridas.
- (religion) Proteccion d’un sant, patronatge.
Variantas dialectalas
Sinonims
Parents
Traduccions
| rancòr | |
|---|---|
| |