raspa

Occitan

Etimologia

Deverbal de raspar, vèrb d'origina germanica.

Prononciacion

/ˈraspo/, /ˈraspo/

França (Bearn) : escotar « raspa »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
raspa	raspas
[ˈraspo]	[ˈraspos]

raspa femenin

1. Cos. Aisina per raspar.
2. Tec. Mena de lima.
3. Fig. Persona avara.
4. Fig. Persona maldiseira, messorguièra, picanhaira.
5. Fig. Panaire, rapin.
6. Fig. Marrit obrièr, marrit artista, pintorlaire.
7. Mar. Aplech utilizat per curar los batèus.
8. Rabeg.
9. Agr. Terrenh penjalut e rocalhós de mal cultivar.
10. Mena de peis de mar, gratusa (Raia alba).

Traduccions

alemand: Raspel (de) anglés: rasp (en), grater (en) catalan: raspa (ca) femenin, ratllador (ca) masculin espanhòl: escofina (es) femenin

francés: râpe (fr) femenin italian: scuffina (it) femenin rus: тёрка (ru) femenin

Referéncias

• Frederic Mistral, Lo Tresaur dau Felibritge en linha: [1].