reclure

Occitan

Etimologia

Del latin recludere.

Prononciacion

lengadocian, gascon /reˈklyɾe/, /reˈklyɾe/

provençau /ʀeˈklyʀe/, /ʀeˈklyʀe/

Vèrb

reclure

1. Embarrar
2. (religion) Embarrar dins una clausura empachant la comunicacion amb lo monde.

Parents

• reclús
• reclusion

Sinonims

• reclaure

Traduccions

alemand: einschließen (de) anglés: recluse (en) basc: catalan:

espanhòl: recluir (es) francés: reclure (fr) italian: recluire (it) portugués: recluir (pt)

Francés

Etimologia

Del latin recludere.

Prononciacion

/ʁəklyʁ/, /ʁəklyʁ/

Vèrb

reclure

1. Reclure