reclusa

Occitan

Etimologia

Del latin reclusus

Prononciacion

lengadocian, gascon /reˈklyzo̞/, /reˈklyzo̞/

provençau /ʀeˈklyzə/, /ʀeˈklyzə/

Nom comun

reclusa femenin, (femenin: reclús)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
reclusa	reclusas
[reˈklyzo̞]	[reˈklyzo̞s]

1. La que viu en reclusion de biais volontari o forçat.

Sinonims

• reclausa

Traduccions

alemand: Strafgefanger (de) anglés: recluse (en) (volontari), imprisoned (en) (forçat) basc: catalan: reclusa (ca)

espanhòl: reclusa (es) francés: recluse (fr) italian: reclusa (it) portugués: reclusa (pt)

Forma d'adjectiu

reclusa

1. femenin singular de reclús.

Forma de vèrb

reclusa

1. participi passat al femenin singular de reclure.

Catalan

Etimologia

Del latin reclusus

Prononciacion

[?]

Nom comun

reclusa femenin, (femenin: reclús)

Declinason
Singular	Plural
reclusa	recluses

1. reclusa ^(oc)

Forma d'adjectiu

reclusa

1. femenin singular de reclus.

Espanhòl

Etimologia

: Del latin reclusus

Prononciacion

[?]

Nom comun

reclusa femenin, (femenin: recluso)

Declinason
Singular	Plural
reclusa	reclusas

1. reclusa ^(oc)

Forma d'adjectiu

reclusa

1. femenin singular de recluso.

Portugués

Etimologia

: Del latin reclusus

Prononciacion

Portugal /ʀɨˈkluzɐ/, /ʀɨˈkluzɐ/

Brasil /ɦeˈkluzɐ/, /ɦeˈkluzɐ/, /xeˈkluzə/, /xeˈkluzə/

Nom comun

reclusa femenin, (femenin: recluso)

Declinason
Singular	Plural
reclusa	reclusas

1. reclusa ^(oc)

Forma d'adjectiu

reclusa

1. femenin singular de recluso.