romancièra

Occitan

Etimologia

Del latin romanice « al biais dels Romans ».

Prononciacion

/rumanˈsjɛɾo̞/, /rumanˈsjɛɾo̞/

Sillabas

ro|man|ciè|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
romancièra	romancièras
[rumanˈsjɛɾo̞]	[rumanˈsjɛɾo̞s]

romancièra (lengadocian), femenin, (masculin: romancièr)

1. (Istòria, Edat Mejana) Autora d’obratges en lenga romanica e non pas en latin.
2. Autora qu'escriu de romans.

Variantas dialectalas

• romanciera (provençau)
• romancèra (gascon)

Iperonims

• autora / autritz
• escrivana