ruptura

Occitan

Etimologia

Del latin ruptūra.

Prononciacion

[rytˈtyɾo], /rytˈtyɾo/

França (Bearn) : escotar « ruptura »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ruptura	rupturas
[rytˈtyɾo]	[rytˈtyɾos]

ruptura femenin

1. Accion de rompre quicòm.

Reviradas

alemand: Bruch (de) masculin anglés: break (en), split (en) catalan: ruptura (ca) femenin

espanhòl: frotura (es) femenin francés: rupture (fr) femenin naut sorab: zlemk (hsb) masculin

Catalan

Etimologia

Del latin ruptūra.

Prononciacion

[rupˈtuɾə], /rupˈtuɾə/ (oriental), [rupˈtuɾa], /rupˈtuɾa/ (occidental)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ruptura	ruptures
[rupˈtuɾə]	[rupˈtuɾəs]

ruptura femenin

1. Ruptura.