sofrir

Veire tanben : sofrar

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *sufferire, del classic sufferre.

Prononciacion

/suˈfɾi/, /suˈfɾi/

França (Bearn) : escotar « sofrir »

Vèrb

sofrir

1. Sentir una dolor fisica o morala.

Sinonims

• patir

Traduccions

alemand: leiden (de) anglés: to suffer (en) catalan: sofrir (ca)

espanhòl: sofrir (es), padecer (es) francés: souffrir (fr), pâtir (fr) italian: soffrire (it), patire (it)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	sofrir
Gerondiu	sofrissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	sofèrt			sofèrts
femenin	sofèrta			sofèrtas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	sofrissi	sofrisses	sofrís	sofrissèm	sofrissètz	sofrisson
Imperfach	sofrissiái	sofrissiás	sofrissiá	sofrissiam	sofrissiatz	sofrissián
Preterit	sofriguèri	sofriguères	sofriguèt	sofriguèrem	sofriguèretz	sofriguèron
Futur	sofrirai	sofriràs	sofrirà	sofrirem	sofriretz	sofriràn
Condicional	sofririái	sofririás	sofririá	sofririam	sofririatz	sofririán
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	sofrisca	sofriscas	sofrisca	sofriscam	sofriscatz	sofriscan
Imperfach	sofriguèsse	sofriguèsses	sofriguèsse	sofriguèssem	sofriguèssetz	sofriguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	sofrís !	—	sofriscam !	sofrissetz !	—
Negatiu	—	sofriscas pas !	—	sofriscam pas !	sofriscatz pas !	—