solace

Occitan

Prononciacion

[suˈlase], /suˈlase/

Forma de vèrb

solace

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de solaçar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de solaçar

Anglés

Etimologia

Del latin solacium.

Prononciacion

General [ˈsɒlɪs], /ˈsɒlɪs/; EUA [ˈsɑːlɪs], /ˈsɑːlɪs/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
solace	solaces

solace

1. solaç ^(oc)

Vèrb

solace

1. solaçar ^(oc), solatjar ^(oc)

Espanhòl

Prononciacion

Peninsular: [soˈlaθe], /soˈlaθe/

American: [soˈlas(e)], /soˈlas(e)/

Forma de vèrb

solaces

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de solazar(se)
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de solazar(se)