sun

Anglés

Etimologia

De l'anglés ancian sunne, del protogermanic *sunnon. Es un parent de l'alemand Sonne, del latin sol, del rus cолнце e del grèc ancian ἥλιος.

Prononciacion

[sʌn], /sʌn/

escotar « sun »

Reialme Unit (Londres) : escotar « sun » Reialme Unit (Escòcia) : escotar « sun »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sun	suns
[sʌn]	[sʌnz]

sun

1. Solelh.

Derivats

sunbath sunbathe sunblind sunburn sun cream Sunday sundial sundown sunflower sunglass sunglasses sun god

sun hat sunny sunrise sunscreen sunset sunshine sun shower sunspot sunstroke suntan sunup

Romanch

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

sun (puter)

1. Primièra persona del singular al present de esser
2. Tresena persona del plural al present de esser.