solelh
Salta a la navegació
Salta a la cerca

Occitan 
Etimologia
Del latin vulgar *soliculus, forma diminutiva de sol.
Prononciacion
[suˈlel] (lengadocian), [suˈlej] (lemosin)
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « solelh »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
solelh | solelhs |
[suˈlel] | [suˈlels] |
solelh masculin
- Astr. Astre situat al centre de nòstre univèrs.
- Es lo solelh que sus l'autura
- Ven fòrabandir ma sornura
- De sa rosenta resplendor (Clardeluna, L'Imatgièr)
- Astre qu'illumina un sistèma planetari.
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
|
|