solelh

Solelh

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *soliculus, forma diminutiva de sol.

Prononciacion

[suˈlel], /suˈlel/ (lengadocian), [suˈlej], /suˈlej/ (lemosin)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « solelh »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
solelh	solelhs
[suˈlel]	[suˈlels]

solelh masculin

1. Astr. Astre situat al centre de nòstre univèrs. (veire:Solelh)

   Es lo solelh que sus l'autura

   Ven fòrabandir ma sornura

   De sa rosenta resplendor (Clardeluna, L'Imatgièr)

2. Astre qu'illumina un sistèma planetari.

Variantas dialectalas

• só (gascon)
• soleu (provençau)

Derivats

assolelhar assolelhat ensolelhar ensolelhat solar solelhada solelhadís solelhal solelhar

solelhàs solelhenc solelhet solelhièr solelhièra solelhós solstici virasolelh

Traduccions

afrikaans: son (af) alemand: Sonne (de) femenin anglés: sun (en) arabi: شمس (ar) basc: eguzkia (eu) breton: heol (br) bulgar: слънце (bg) neutre catalan: sol (ca) masculin chinés: 日 (zh), 太阳 (zh) corean: 해 (ko) chèc: slunce (cs) neutre danés: solen (da) eslovac: slnce (sk) neutre, slnko (sk) neutre eslovèn: sonce (sl) neutre espanhòl: sol (es) masculin esperanto: suno (eo) finlandés: aurinko (fi) francés: soleil (fr) masculin gaelic irlandés: grian (ga)

galician: sol (gl) grèc: ήλιος (el) indonesian: matahari (id) italian: sole (it) masculin japonés: 太陽 (ja), 日 (ja) ladin: sorëdl (lld) masculin, surëdl (lld) masculin, soreie (lld) masculin, sorogle (lld) masculin, soróio (lld) masculin leton: saule (lv) femenin lituanian: saulė (lt) femenin neerlandés: zon (nl) norvegian: sol (no) ongrés: nap (hu) polonés: słońce (pl) neutre portugués: sol (pt) romanés: soare (ro) rus: солнце (ru) neutre suedés: sol (sv) turc: güneş (tr) ucraïnian: сонце (uk) neutre