suro

Veire tanben : süro

Catalan

Etimologia

Del latin sūber, -ĕris.

Prononciacion

[ˈsuɾu], /ˈsuɾu/ (oriental), [ˈsuɾo], /ˈsuɾo/ (occidental)

Sillabas

su | ro (2)

Nom comun

suro masculin, plural : suros

1. Siure.

Derivats

• surar
• sureda
• surer -a

Istriòt

Etimologia

Del latin soror.

Prononciacion

[ˈɕuro], /ˈɕuro/

Nom comun

suro femenin

1. Sòrre.

Variantas dialectalas

• suriela
• surura
• soro

Nòta

Forma del dialècte de Valle.

Referéncias

• Goran Filipi, Barbara Buršić Giudici, 1998, Istriotski lingvistički atlas. Atlante linguistico istrioto, Znanstvena udruga Mediteran, Pula.