tăciuni

Meglenoromanés

Etimologia

Del latin tītiō, tītiōnem. Comparar amb lo romanés tăciune.

Prononciacion

/təˈt͡ʃuni/, /təˈt͡ʃuni/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tăciuni	tăciun’
[təˈt͡ʃuni]	[təˈt͡ʃunʲ]

tăciuni masculin

1. Tison.

Referéncias

• Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.

Romanés

Prononciacion

/təˈt͡ʃunʲ/, /təˈt͡ʃunʲ/

Forma de nom comun

tăciuni masculin

1. Plural de tăciune.