tija

Occitan

Etimologia

Del francés tige, vengut del latin tibia.

Prononciacion

[ˈtid͡ʒo], /ˈtid͡ʒo/

França (Bearn) : escotar « tija »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
tija	tijas
[ˈtid͡ʒo]	[ˈtid͡ʒos]

tija femenin

1. Bot. Camba (d'una planta).
2. Tecn. Barreta metallica longa e prima.

Sinonims

• camba (1)

Reviradas

anglés: stem (en) (1) bashquir: һабаҡ (ba) (1) bielorús: сцябло (be) neutre (1) cannada: ಕಾಂಡ (kn) (1) catalan: tija (ca) femenin

francés: tige (fr) femenin rus: стебель (ru) masculin (1) sard: tenaghe (sc) masculin (1) ucraïnian: стебло (uk) neutre (1)