camba

Occitan

Etimologia

Del bas latin gamba, eissit del grèc ancian καμπή (kampế) « corbadura ». una autra etimologia possibla fa venir lo mot del gallés *camba « corbadura »^[1].

Prononciacion

/ˈkambo̞/, /ˈkambo̞/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « camba »

Sillabas

cam | ba (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
camba	cambas
[ˈkambo]	[ˈkambos]

camba femenin

1. Anat. Part del còs que s'espandís del cuol fins a la cavilha.
   • La camba ma fa mau, bota sèla, bota sèla. (Cançon tradicionala occitana)
2. Bot. Tija d'una planta.

Variantas dialectalas

• cama (gascon)
• chamba (lemosin), (auvernhat), (vivaroaupenc)

Derivats

• cambajon

Traduccions

alemand: Bein (de) neutre anglés: leg (en) catalan: cama (ca) femenin espanhòl: pierna (es) femenin esperanto: kruro (eo) ebrèu: רגל (he) francés: jambe (fr) femenin francoprovençau/arpitan: chamba (frp)

lituanian: ongrés: láb (hu) italian: gamba (it) femenin portugués: perna (pt) romanés: picior (ro) neutre sicilian: gamma (scn) suedés: ucraïnian: нога (uk)

Referéncias

• ^[1] Pierre-Yves Lambert, 1995, La langue gauloise, 2nda edicion, edicions errance.