transicion
Occitan
Etimologia
Del latin transitio (« passatge, transicion »)
Prononciacion
- /tɾan.zi.sju/
tran | si | cion (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| transicion | transicions |
| [tɾan.zi.sju] | [tɾan.zi.sjus] |
transicion masculin
- Accion, biais de passar d’un estat cap a un autre.
- Biais de realizar lo ligam entre las partidas d’un discors, d'un rasonament, d’un obratge.
- (Biologia) Remplaçament, dins una cadena normala d'acid desoxiribonucleic, d'unas basas per d'autras.
- (Arquitectura) Periòde intermédiari entre dos estils plan representatius d'una tendéncia, d'una escòla.
- (Per extension) (Figurat) Passatge d’un regim politic, d’un estat de causas, d'un òrdre cap a un autre.
- (Filosofia) Dins la terminologia marxista, fasa de l’evolucion d’una societat, mai o mens rapid e mai o mens violenta, precedent lo comunisme.