trufar

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/tɾyˈfa/, /tɾyˈfa/

França (Bearn) : escotar « trufar »

Sillabas

tru | far

Vèrb

se trufar vb. pronom.

1. Rire dins l'esquina de qualqu'un.

Derivats

• trufaire
• trufisa
• trufandièr
• trufarèl
• trufariá
• trufet

Variantas dialectalas

• mocar (lemosin), (vivaroalpenc)

Traduccions

anglés: to jeer (en), to jibe (en) cannada: ಅಣಕಿಸು (kn) catalan: burlar-se (ca), befar-se (ca) espanhòl: burlarse (es)

francés: moquer (fr) italian: burlare (it) quirguiz: шылдыңдоо (ky) sicilian: burriari (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	trufar
Gerondiu	trufant
Participi passat
	singular			plural
masculin	trufat			trufats
femenin	trufada			trufadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	trufi trufe	trufas	trufa	trufam	trufatz	trufan
Imperfach	trufavi	trufavas	trufava	trufàvem	trufàvetz	trufavan
Preterit	trufèri	trufères	trufèt	trufèrem	trufèretz	trufèron
Futur	trufarai	trufaràs	trufarà	trufarem	trufaretz	trufaràn
Condicional	trufariái	trufariás	trufariá	trufariam	trufariatz	trufarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	trufe	trufes	trufe	trufem	trufetz	trufen
Imperfach	trufèssi	trufèsses	trufès trufèsse	trufèssem	trufèssetz	trufèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	trufa !	—	trufem !	trufatz !	—
Negatiu	—	trufes pas !	—	trufem pas !	trufetz pas !	—
Nòtas