trufar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/tɾyˈfa/

França (Bearn) : escotar « trufar »

Sillabas

tru | far

Vèrb

se trufar vb. pronom.

  1. Rire dins l'esquina de qualqu'un.

Derivats

Variantas dialectalas

  • mocar (lemosin), (vivaroalpenc)

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu trufar
Gerondiu trufant
Participi passat
singular plural
masculin trufat trufats
femenin trufada trufadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present trufi
trufe[N 1]
trufas trufa trufam trufatz trufan
Imperfach trufavi trufavas trufava trufàvem trufàvetz trufavan
Preterit trufèri trufères trufèt trufèrem trufèretz trufèron
Futur trufarai trufaràs trufarà trufarem trufaretz trufaràn
Condicional trufariái trufariás trufariá trufariam trufariatz trufarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present trufe trufes trufe trufem trufetz trufen
Imperfach trufèssi trufèsses trufès
trufèsse
trufèssem trufèssetz trufèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu trufa ! trufem ! trufatz !
Negatiu trufes pas ! trufem pas ! trufetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)