valon

Occitan

Etimologia

Dau protogermanic *walhaz («estrangièr»), probablament raiç comuna au latin volcae.

Prononciacion

• [baˈlu], /baˈlu/
• [vaˈlun], /vaˈlun/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
valon	valons
[baˈlu]	[baˈlus]

valon masculin

1. Pòple de Valonia.
2. Linga valona, linga d’oíl dau nòrd d’Euròpa.

Reviradas

anglés:Walloon (en)(1), Walloon language (en)(2) catalan: való (ca)

francés: wallon (fr) italian: vallone (it)