Occitan

Etimologia

Dau breton Gall (« los Francés », benleu « los que parlen roman »), raiç a 'prueimar a 'la dau latin volcae e dau protogermanic walhaz, lu v/w se transforment 'quí en g (coma dins gallés, Galas, Galicia... contrariament a valon o valac).

Prononciacion

/ga'lo/, /ga'lo/ (naut lemosin)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
galò	galòs
[ga'lo]	[ga'lo:]

galò masculin

(Ling) Linga minoritaria de França, parlada en Nauta Bretanha, 'la una linga d’oïl.

Derivats

galesa (f)

Traduccions

anglés: gallo ^(en)
breton: gallaoueg ^(br)

espanhòl: galo ^(es)
francés: gallo ^(fr)

Vejatz tanben

galés, Galas, valon, valac, vlah, welsch, Włochy (polonés)