vendeire
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Dau latin venditor.
Prononciacion
[benˈdejɾe] (lengadocian), [venˈdejʁe] (provençau) França (Bearn) - Lengadocian : escotar « vendeire »
Sillabas
ven | dei | re (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : provençau | |
Singular | Plural |
vendeire | vendeires |
[venˈdejʁe] |
vendeire masculin (auvernhat) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
Equivalents feminins :
vendeira (auvernhat) (lemosin) (lengadocian)
vendeiritz (auvernhat) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
venderèla (provençau) (vivaroaupenc)
- Persona que vend o qu'a vendut quicòm.
- Persona de cu la profession es de vendre.
Variantas dialectalas
Antonims
- crompaire (1)
Traduccions
Persona que vend o qu'a vendut quicòm
Persona de cu la profession es de vendre