vesprada

Occitan

Etimologia

De vèspre amb lo sufix -ada.

Prononciacion

[besˈpɾaðo], /besˈpɾaðo/

Lengadocian : escotar « vesprada »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
vesprada	vespradas
[besˈpɾaðo]	[besˈpɾaðos]

vesprada femenin

1. Fin de la jornada.

Variantas dialectalas

• serada (gascon), (lemosin)
• vrespada (gascon)
• seraa (vivaroaupenc)
• vespraa (vivaroaupenc)

Reviradas

anglés: evening (en) catalan: tarda (ca) femenin, vesprada (ca) femenin espanhòl: tarde (es) femenin

francés: soirée (fr) femenin italian: sera (it) femenin sicilian: sira (scn) femenin

Catalan

Etimologia

De vespre amb lo sufix -ada.

Prononciacion

[bəsˈpɾaðə], /bəsˈpɾaðə/ (oriental central), [vəsˈpɾaðə], /vəsˈpɾaðə/ (balear), [besˈpɾaða], /besˈpɾaða/ (nòrd-occidental), [vesˈpɾaða], /vesˈpɾaða/, [besˈpɾaða], /besˈpɾaða/ (valencian)

Declinason
Singular	Plural
vesprada	vesprades
[bəsˈpɾaðə]	[bəsˈpɾaðəs]

vesprada femenin

1. Vesprada.