violeta
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin viola « pensada salvatja »
Prononciacion
- lengadocian, provençau /bjuˈleto̞/
- França (Bearn) : escotar « violeta »
- Provençau /vjuˈletə/
Sillabas
vio|le|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
violeta | violetas |
[bjuˈleto̞] | [ˈbjuˈleto̞s] |
violeta femenin
- (plantas) Planta erbacèas vivaças de la familha de las violacès apertenent al genre Viola.
- (metonymia, flors) Flor d'aquela planta.
Derivats
Sinonims
Traduccions
|
Forma d'adjectiu
violeta femenin
- femenin singular de violet
Forma de vèrb
violeta
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de violetar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de violetar
Catalan
Etimologia
- Del latin viola « pensada salvatja »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « violeta »
Prononciacion
Sillabas
vio|le|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
violeta | violetes |
violeta femenin
Sinonims
Forma d'adjectiu
violeta femenin
- femenin singular de violet
Sinonims
Espanhòl
Etimologia
- Del latin viola « pensada salvatja »
Prononciacion
- Peninsular: /bjoˈleta/
- American: naut /bjoˈlet(a)/ , bas /bjoˈleta/
Sillabas
vio|le|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
violeta | violetas |
violeta femenin
Portugués
Etimologia
- Del latin viola « pensada salvatja »
Prononciacion
- Portugal /vjuˈletɐ/
- Brasil /vjoˈletɐ/ , /vioˈletə/
- escotar « violeta »
Sillabas
vio|le|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
violeta | violetas |
violeta femenin
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en occitan
- Formas d'adjectius en occitan
- Vèrbes conjugats en occitan
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en espanhòl
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en portugués