violeta

Occitan

Etimologia

Del latin viola « pensada salvatja »

Prononciacion

[bjuˈleto̞], /bjuˈleto̞/, Provençau [vjuˈleto̞], /vjuˈleto̞/

França (Bearn) : escotar « violeta »

Sillabas

vio|le|ta

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
violeta	violetas
[bjuˈleto̞]	[ˈbjuˈleto̞s]

De violetas

violeta femenin

1. (plantas) Planta ernacèas vivaças de la familha de las violacès apertenent al genre Viola.
2. (metonymia, flors) Flor d'aquela planta.

Derivats

• violetièr

Sinonims

• viòla

Traduccions

alemand: Veilchen (de) anglés: violet (en) basc: catalan: violeta (ca), viola (ca)

espanhòl: violeta (es) francés: violette (fr) italian: viola (it) portugués: violeta (pt)

Forma d'adjectiu

violeta femenin

1. femenin singular de violet

Forma de vèrb

violeta

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de violetar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de violetar

Catalan

Etimologia

Del latin viola « pensada salvatja »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « violeta »

Prononciacion

[?]

Sillabas

vio|le|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
violeta	violetes

violeta femenin

1. violeta ^(pt)

Sinonims

• viòla

Forma d'adjectiu

violeta femenin

1. femenin singular de violet

Sinonims

• porpra

Espanhòl

Etimologia

Del latin viola « pensada salvatja »

Prononciacion

Peninsular: [bjoˈleta], /bjoˈleta/

American: naut [bjoˈlet(a)], /bjoˈlet(a)/, bas [bjoˈleta], /bjoˈleta/

Sillabas

vio|le|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
violeta	violetas

violeta femenin

1. violeta ^(pt)

Portugués

Etimologia

Del latin viola « pensada salvatja »

Prononciacion

Portugal [vjuˈletɐ], /vjuˈletɐ/; Brasil [vjoˈletɐ], /vjoˈletɐ/, [vioˈletə ], /vioˈletə /

Sillabas

vio|le|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
violeta	violetas

violeta femenin

1. violeta ^(pt)
2. La color violeta