Vejatz lo contengut

òda

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin oda o ode, del grèc ancian ᾠδή, ôidế « cant, poèma cantat ».

Prononciacion

lengadocian' gascon /ˈɔðo̞/; provençau /ˈɔdə/

França (Bearn) : escotar « òda »

Sillabas

ò|de

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
òda òdas
[ˈɔðo̞] [ˈɔðo̞s]

òda femenin

  1. (Antiquitat) Poèma liric (donc cantat) compausat d’una estròfa, d’una antistròfa e d’una epòda, que lo còr cantava en descrivent unas evolucions.
  2. (analogia) Poèma liric divisat en estròfas que sovent son semblablas entre elas pel nombre e la mesura dels vèrses.

Traduccions