còr

Veire tanben : cor, côr, čor

Occitan

Etimologia

Deu latin cŏr.

Prononciacion

[kɔ], /kɔ/

França (Bearn) : escotar « còr »

Sillabas

còr (1)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
còr	còrs
[kɔ]	[kɔs]

còr masculin

1. Organe muscular que hè circular la sang dens lo còs.
2. Fig. Sensibilitat, capacitat d'estar sensible, esmavut, pertocat.

Derivats

• acorar
• coral
• coratge
• descorar

Traduccions

alemand: Herz (de) neutre anglés: heart (en) ayapaneco: yaime (zoq) catalan: cor (ca) masculin ebrèu: לב (he) masculin espanhòl: corazón (es) masculin esperanto: koro (eo) francés: cœur (fr) masculin francoprovençau/arpitan: côr (frp) galician: corazón (gl) masculin gaelic escocés: cridhe (gd) masculin gaelic irlandés: croí (ga) masculin

grèc: καρδιά (el) femenin italian: cuore (it) masculin lak: дакӀ (lbe) naut sorab: wutroba (hsb) femenin maltés: qalb (mt) neerlandés: hart (nl) neutre portugués: coração (pt) masculin romanés: cord (ro) neutre, inimă (ro) rus: сердце (ro) neutre sicilian: cori (scn) masculin ucraïnian: серце (uk) neutre