liric
Occitan
Etimologia
- Del latin lyricus.
Prononciacion
lengadocian, gascon /liˈɾik/; provençau /liˈʀik/
- França (Bearn) : escotar « liric »
Sillabas
li|ric
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | liric | lirics |
| [liˈɾik] | [liˈɾiks] | |
| Femenin | lirica | liricas |
| [liˈɾiko̞] | [liˈɾiko̞s] | |
liric
- (etimologic) Que se canta sus la lira.
- Qualifica un genre de poesia que torna, en remembre de sa destinacion primitiva, un caractèr plan marcat par l’abondància dels imatges, lo movement d'estil e la varietat del ritme.
- Poèma liric.
- Genre liric.
- (analogia) Qualifica los obratges en vèrses que son fach per èsser cantat o destinats a èsser portat en musica, coma las cantatas, las cançons, los operàs.
- (figurat, per analogia) Caracterizat per una fòrta passion petica qu'exprimís las pensadas e los sentiments.
Derivats
Traduccions
|
|