Centaure

Veire tanben : centaur, centaure, Centaur

Occitan

Etimologia

Del latin centaurus, del grèc ancian Κένταυρος.

Prononciacion

lengadocian, gascon /senˈtawɾe/, /senˈtawɾe/

procvençau /sẽⁿˈtawʀe/, /sẽⁿˈtawʀe/

Sillabas

Cen|tau|re

Nom pròpri

Centaure masculin, singular

Constellacion del Centaure.

1. (constellacions) Constellcion de l’emisfèr sud. Es bordejada per l’Idra, la Maquina pneumatica, las Velas, la Carèna, la Mosca, la Cròtz del Sud, lo Compas e lo Lop.

Variantas

• Centaur

Traduccions

alemand: Kentaur (de) anglés: Centaur (en) basc: catalan: Centaure (ca)

espanhòl: Centauro (es) francés: Centaure (fr) italian: Centauro (it) portugués: Centauro (pt)