Concòrdia

Veire tanben : concòrdia

Occitan

Etimologia

Del latin concordia

Prononciacion

/kon'kɔɾðjɔ/, /kon'kɔɾðjɔ/

Nom pròpri

Concòrdia

1. (Mitologia romana) Divinitat, filha de Jupitèr e de Tèmis, divesa de la patz.

Parents

• Pax, divasa de la patz
• Quies, dieu del repaus