concòrdia
 Veire tanben : Concòrdia
|
Occitan
Etimologia
Del latin concordia (sens identic), compausat del prefixe con- (« amb ») e de cor (« còr »).
Prononciacion
/kon'kɔɾðjɔ/
con | còr | dia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| concòrdia | concòrdias |
| [kon'kɔɾðjɔ] | [kon'kɔɾðjɔs] |
concòrdia femenin
- Union de còrs e de volontats entre de personas.
- Acòrdi per estipulacion o convinéncia.
Sinonims
Antonims
Catalan
Etimologia
Del latin concordia (sens identic), compausat del prefixe con- (« amb ») e de cor (« còr »).
Prononciacion
con | còr | dia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| concòrdia | concòrdias |
concòrdia femenin
- Union de còrs e de volontats entre de personas.
- Acòrdi per estipulacion o convinéncia.