albricotièr

Un albricotièr en flors

Occitan

Etimologia

De albricòt amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

[alβɾikuˈtjɛ], /alβɾikuˈtjɛ/

Sillabas

al | bri | co | tièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
albricotièr	albricotièrs
[alβɾikuˈtjɛ]	[alβɾikuˈtjɛs]

albricotièr masculin

1. Bot. Arbre de l'espècia Prunus armeniaca, que lo fruch es l'albricòt.

Reviradas

alemand: Aprikosenbaum (de) masculin anglés: apricot tree (en) aromanés: caisu (rup) masculin basc: abrikotondo (eu) bashquir: өрөк (ba) bulgar: кайсия (bg) catalan: albercoquer (ca) masculin danés: abrikostræ (da) espanhòl: albaricoquero (es) esperanto: abrikotarbo (eo), abrikotujo (eo)

francés: abricotier (fr) masculin grèc: βερικοκιά (el) italian: albicocco (it) masculin naut sorab: aprikozowc (hsb) masculin neerlandés: abrikozeboom (nl) ongrés: kajszibarackfa (hu), sárgabarackfa (hu) polonés: morela (pl) femenin romanés: cais (ro) masculin suedés: aprikosträd (sv) ucraïnian: абрикос (uk)