apogèu

Occitan

Etimologia

Del latin apogeus sortit del grèc ancian ἀπόγειος (apógeios) « alonhat de la tèrra ».

Prononciacion

[apuˈd͡ʒɛw], /apuˈd͡ʒɛw/

França (Bearn) : escotar « apogèu »

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « apogèu »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
apogèu	apogèus
[apuˈd͡ʒɛw]	[apuˈd͡ʒɛws]

apogèu masculin

1. Astr. Punt de l'orbita d'un astre ont se tròba a sa pus granda distància de la Tèrra.
2. Fig. Punt mai naut.

Antonims

• perigèu

Reviradas

alemand: neutre (1), Gipfel (de) masculin (2) anglés: apogee (en) catalan: apogeu (ca) masculin

espanhòl: apogeo (es) masculin francés: apogée (fr) masculin