arm

Veire tanben : Arm

Alemand

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[arm], /arm/

França (Remiremont) : escotar « arm »

Adjectiu

arm

1. Paure.

Anglés

Etimologia

De l'anglés mejan, derivat de l'anglés ancian earm, eiretat d'un germanic *armi- o *arma-. Parent de la forma de l'avestan e del pèrs ancian arma.

Prononciacion

['ɑ:m] (UK) e [ɑ:ɹm] (US).

Nom comun

arm neutre

1. Braç.

Derivats

armband armchair -armed armful armhole armless

armlet armlock armpit armrest forearm

Etimologia

Del latin armare o del francés armer.

Vèrb

Temps	Forma
Infinitiu	to arm
Present, 3ena pers. del sg	arms
Preterit	armed
Participi passat	armed
Participi present	arming

to arm

1. Armar.

Derivats

• armed
• armour

Antonims

• to disarm

Neerlandés

Nom comun

arm masculin

1. Braç.

Adjectiu

arm

1. Paure.