atribucion

Occitan

Etimologia

Del latin attributio.

Prononciacion

/atriβyˈsju/, /atriβyˈsju/, provençau /atʀibyˈsju/, /atʀibyˈsju/

Sillabas

a|tri|bu|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
atribucion	atribucions
[atriβyˈsju]	[atriβyˈsjus]

atribucion femenin

1. Accion de atribuir
   1. Procedura per atribuir un mercat a un dels concurrents d'una crida per ofèrtas.
   2. (gramatica) Accion d’atribuir a un subjècte, una causa.
2. Drechs que possedís una persona encargada d'una foncion o que son ligats a aquela foncion.

Traduccions

alemand: Zuschreibung (de) anglés: attribution (en) basc: antxantz (eu) catalan: atribució (ca)

espanhòl: atribución (es) francés: attribution (fr) italian: attribuzione (it) portugués: atribuição (pt)