concurrent

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : concorrent

Occitan

Etimologia

Del latin concurrens

Prononciacion

lengadocian, gascon /kuŋkyˈrent/
provençau /kũⁿkyˈʀen/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin concurrent concurrents
[kuŋkyˈrent] [kuŋkyˈrents]
Femenin concurrenta concurrentas
[kuŋkyˈrento̞] [kuŋkyˈrento̞s]

concurrent

  1. Que s'encontra en un punt amb d'altras causas
    • Fòrças concurrentas.
  2. Qu'es en competicion per una meteissa font o un meteis objectiu.
  3. (comèrci) Que produch e vend la meteissa causa sul meteis mercat.

Derivats

Parents

Traduccions

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
concurrent concurrents
[kuŋkuˈrent] [kuŋkuˈrents]

concurrent masculin, (femenin: concurrenta)

  1. Aquel qu'acotís una meteissa causa, e en meteis temps qu’un autre.

Sinonims

Parents

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin concurrens

Prononciacion

general /kəŋˈkʌɹənt/, /kɒŋˈkʌɹənt/
EUA /kəŋˈkɝɹənt/

Adjectiu

concurrent

  1. concurrent (oc)
  2. concorrent

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concurrent concurrents

concurrent

  1. La persona que concor, que participa

Catalan

Etimologia

Del latin concurrens

Prononciacion

/kuŋkuˈren/

Adjectiu

concurrent masculin o femenin, (plurals: concurrents)

  1. concurrent (oc)
  2. concorrent

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concurrent concurrents

concurrent masculin o femenin

  1. concurrent (oc)
  2. La persona que concor, que participa.

Francés

Etimologia

Del latin concurrens

Prononciacion

/kɔ̃kyʁɑ̃/

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin concurrent concurrents
[kɔ̃kyʁɑ̃] [kɔ̃kyʁɑ̃]
Femenin concurrente concurrentes
[kɔ̃kyʁɑ̃t] [kɔ̃kyʁɑ̃t]

concurrent

  1. concurrent (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concurrent concurrents
[kɔ̃kyʁɑ̃]

concurrent masculin, (femenin: concurrente)

  1. concurrent (oc)