auca

Aucas

Occitan

Etimologia

Del latin auca.

Prononciacion

[ˈawko], /ˈawko/

Sillabas

au | ca (2)

Nom comun

auca femenin

1. Nom donat a mai d'una espècia d'aucèl de la familha Anatidae.

Derivats

• aucon

Variantas dialectalas

• aucha lemosin

Reviradas

alemand: Gans (de) anglés: goose basc: antzara, ahate breton: gwaz bulgar: гъска catalan: oca chèc: husa chinés: 鹅 danés: gås eslovac: hus espanhòl: oca esperanto: ansero finlandés: hanhi francés: oie

ido: ganso (io) indonesian: islandés: gæs (is) italian: oca (it) neerlandés: gans (nl) norvegian: gås (no) ongrés: liba (hu) polonés: gęś (pl) portugués: ganso (pt) romanés: gâscă (ro) rus: гусь (ru) suedés: gås (sv) turc: kaz (tr) ucraïnian: гуска (uk)

Romanch

Etimologia

Del latin auca.

Prononciacion

[?]

Nom comun

auca femenin

1. (sursilvan) Auca.

Variantas dialectalas

• oca (surmiran), (sutsilvan)
• ocha (vallader), (puter)