autisme

Occitan

Etimologia

Manlèu de l’alemand Autismus, fabregat en 1911 o 1912 pel psiquiatre soïs Eugen Bleuler, amb lo grèc ancian αὐτός, autós « se meteis » e del sufix -ismus, per « replec morbid sus se meteis ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /awˈtisto̞/, /awˈtisto̞/

provençau /awˈtistə/, /awˈtistə/

Nom comun

autisme masculin, (plural: autismes)

1. (medecina) Treble, particularitat neurologica caracterizada per de dificultats de comunicacion, e de comportaments de caractèr restrenh e repetitiu.
2. (per extension, pejoratiu) Quin que siá comportament de replec sus se meteis.

Parents

• autista
• autistic

Traduccions

alemand: Autismus (de) anglés: autism (en) basc: catalan: autisme (ca)

espanhòl: autismo (es) francés: autisme (fr) italian: autismo (it) portugués: autismo (pt)

Catalan

Etimologia

Manlèu de l’alemand Autismus, fabregat en 1911 o 1912 pel psiquiatre soïs Eugen Bleuler, amb lo grèc ancian αὐτός, autós « se meteis » e del sufix -ismus, per « replec morbid sus se meteis ».

Prononciacion

oriental /əwˈtizmə/, /əwˈtizmə/, occidental /awˈtizme/, /awˈtizme/

Nom comun

autisme masculin, (plural: autismes)

1. autisme ^(oc)

Francés

Etimologia

Manlèu de l’alemand Autismus, fabregat en 1911 o 1912 pel psiquiatre soïs Eugen Bleuler, amb lo grèc ancian αὐτός, autós « se meteis » e del sufix -ismus, per « replec morbid sus se meteis ».

Prononciacion

/otism/, /otism/, /ɔtism/, /ɔtism/

França (Vòges) : escotar « autisme »

Nom comun

autisme masculin, (plural: autismes)

1. autisme ^(oc)