autorizar

Occitan

Etimologia

Del latin auctorizare, de auctor ( « autor »)

Prononciacion

[au.tu.ɾi'za], /au.tu.ɾi'za/ França (Bearn) : escotar « autorizar »

au | to | ri | zar (2)

Vèrb

autorizar

1. (Ancian) balhar una autoritat.
   • Èra lo Rei qu'autorizava los magistrats.
2. (Per extension) Metre en drech de far una causa, ne balhant un motiu, un pretèxte.
   • La fisança que me balhatz m’autoriza a vos dire que...
3. Acordar lo poder, la facultat, la permission de far quicòm.
   • Autorizar una societat anonima per ordonança
4. (Pronominal) Prene drech o pretextar de far quicòm.

Antonims

• interdire

Traduccions

alemand: absegnen (de) bevollmächtigen (de) ermächtigen (de)autorisieren (de) (de) anglés: allow (en) authorize (en) empower (en) entitle (en)warrant (en) arabi: يأذن (ar) catalan: autoritzar (ca) chinés: 授权 (zh) chèc: espanhòl: autorizar (es)

francés: autoriser (fr) grèc: εξουσιοδοτώ (el) italian: autorizzare (it) neerlandés: autoriseren (nl) portugués: autorizar (pt) habilitar (pt) polonés: autoryzować (pl) rus: авторизовать (ru)

Espanhòl

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « autorizar »

Etimologia

Del latin auctorizare, de auctor ( « autor »)

Prononciacion

[au.to.riˈsar], /au.to.riˈsar/

au | to | ri | zar (2)

Vèrb

autorizar

1. autorizar

Portugués

Etimologia

Del latin auctorizare, de auctor ( « autor »)

Prononciacion

[?]

au | to | ri | zar (2)

Vèrb

autorizar

1. autorizar

Sinonims

• habilitar