aventura

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

Del latin adventurus, derivat de advenire.

Prononciacion

[aβenˈtyɾo]

França (Bearn) : escotar « aventura »

Sillabas

a | ven | tu | ra (4)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
aventura aventuras
[aβenˈtyɾo] [aβenˈtyɾos]

aventura femenin

  1. Causa extraordinària qu'arriba a qualqu'un.
  2. Entrepresa asardosa, mesclada de riscas.

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin adventurus, derivat de advenire.

Prononciacion

[əβənˈtuɾə] (oriental central), [əvənˈtuɾə] (balear), [aβenˈtuɾa] (nòrd occidental), [avenˈtuɾa], [aβenˈtuɾa] (valencian)

Espanha (Barcelona) : escotar « aventura »

Nom comun

Declinason
Singular Plural
aventura aventuras
[əβənˈtuɾə] [əβənˈtuɾəs]

aventura femenin

  1. Aventura.

Espanhòl

Etimologia

Del latin adventurus, derivat de advenire.

Prononciacion

[aβenˈtuɾa]

Nom comun

Declinason
Singular Plural
aventura aventuras
[aβenˈtuɾa] [aβenˈtuɾas]

aventura femenin

  1. Aventura.

Portugués

Etimologia

Del latin adventurus, derivat de advenire.

Prononciacion

[ˌɐvẽˈtuɾɐ] (Portugal), [ˌavẽˈtuɾa] (Brasil)

Estats Units d'America : escotar « aventura »

Nom comun

Declinason
Singular Plural
aventura aventuras
[ˌɐvẽˈtuɾɐ] [ˌɐvẽˈtuɾɐʃ]

aventura femenin

  1. Aventura.