brutal

Occitan

Etimologia

Del latin brutalis « bèstia, de bruta ».

Prononciacion

[bɾyˈtal], /bɾyˈtal/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	brutal	brutals
	[bɾyˈtal]	[bɾyˈtals]
Femenin	brutala	brutalas
	[bɾyˈtalo̞]	[bɾyˈtalo̞s]

brutal (lengadocian)

1. Que ten de la bruta, bestial.
2. Qu'es violent, de crénher per causa d'accès de colèra.

Variantas dialectalas

• brutau gascon, provençau

Derivats

• brutalament
• brutalàs
• brutalejar
• brutalitat
• brutalizar

Parents

• bruta

Traduccions

alemand: brutal (de), gewalttätig (de), bestialisch (de), plötzlich (de) anglés: brutal (en), vicious (en), violent (en) basc: catalan: brutal (ca)

espanhòl: brutal (es) francés: brutal (fr) italian: brutal (it) portugués: brutal (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin brutalis « bèstia, de bruta ».

Prononciacion

[ˈbɹuːtəl], /ˈbɹuːtəl/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

brutal

1. brutal ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin brutalis « bèstia, de bruta ».

Prononciacion

[bɾuˈtaɫ], /bɾuˈtaɫ/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

brutal masculin o femenin, (plurals: brutals)

1. Al respècte de las bèstias, bestial
2. brutal ^(oc)

Espanhòl

Prononciacion

[bɾuˈtal], /bɾuˈtal/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

brutal masculin o femenin, (plurals: brutales)

1. bestial
2. brutal ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin brutalis « bèstia, de bruta ».

Prononciacion

[bʁytal], /bʁytal/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	brutal	brutaux
	[bʁytal]	[bʁytal]
Femenin	brutale	brutales
	[bʁyto]	[bʁytal]

brutal

1. brutal ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin brutalis « bèstia, de bruta ».

Prononciacion

Portugal [bɾuˈtaɫ], /bɾuˈtaɫ/

Brasil [bɾuˈtaw], /bɾuˈtaw/

Sillabas

bru|tal

Adjectiu

brutal masculin o femenin, (plurals: brutais)

1. brutal ^(oc)