violent

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin violens (« impetós, emportat, afogat, violent »), derivat de vis (« vigor, fòrça »).

Prononciacion

/bju'len(t)/

Sillabas

vi|o|lent

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin violent violents
[bju'lent(t)] [bju'len(t)s]
Femenin violenta violentas
[bju'lento̞] [bju'lento̞s]

violent

  1. Qu'es impetuós, qu'agís amb impetuositat, amb una fòrça non contenda, en parlant dels eveniments, de las causas o de las personas e de lors actes.

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin violens (« impetós, emportat, afogat, violent »), derivat de vis (« vigor, fòrça »).

Prononciacion

/ˈvaɪ(ə)lənt/

Sillabas

vio|lent

Adjectiu

violent

  1. violent

Catalan

Etimologia

Del latin violens (« impetós, emportat, afogat, violent »), derivat de vis (« vigor, fòrça »).

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « violent »

Prononciacion

Oriental: central [biuˈɫen], balear [vioˈɫent], [viuˈɫen]
Occidental: nord-occidental [bioˈɫen], valencià [vioˈɫent], [bioˈɫen]

Sillabas

vio|lent

Adjectiu

violent

Declinason
Singular Plural
Masculin violent violents
Femenin violenta violentes
  1. violent

Francés

Etimologia

Del latin violens (« impetós, emportat, afogat, violent »), derivat de vis (« vigor, fòrça »).

Prononciacion

França (Lion) : escotar « violent »

França (Lion) : escotar « violent »

Prononciacion

/vjɔlɑ̃/

Sillabas

vio|lent

Adjectiu

violent

Declinason
Singular Plural
Masculin violent violents
[vjɔlã]
Femenin violente violentes
[vjɔlã]
  1. violent