còdi

Occitan

Etimologia

Del latin codex, codicem. Primièra atestacion del sègle XII amb lo recuèlh de leis lo Codi, una revirada occitana del còdi de l'emperador roman Justinian qu'inspirèt una part bèla d'Euròpa. Parent del catalan codi, de l'italian codice, de l'espanhòl código e del francés code. Sovent en concurréncia amb la forma còde probablament manlevada al francés.

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈkɔði/, /ˈkɔði/

escotar « còdi »

provençau /ˈkɔdi/, /ˈkɔdi/

Sillabas

cò | di (2)

Nom comun

còdi masculin

1. Recuèlh de leis.

   Per negun codi (d'un trobador anonim, in Lexique Roman de François-Juste Rainoard)

2. Sistèma de signes.

Traduccions

alemand: anglés: code (en) basc: breton: bulgar: catalan: codi (ca) chèc: danés: espanhòl: código (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: code (fr)

ido: indonesian: italian: codice (it) leton: lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués: romanés: suedés: turc: ucraïnian:

Forma de vèrb

còde

1. Primièra persona del singular del present de l'indicariu de codar