cagar

Occitan

Etimologia

Del latin cacare

Prononciacion

lengadocian, gascon /kaˈɣa/, /kaˈɣa/

provençau /kaˈga/, /kaˈga/

França (Bearn) : escotar « cagar »

Vèrb

cagar vb tr.o pr

1. (trivial) Defecar.

Derivats

• cagada
• cagadenièrs
• cagador
• cagadur
• cagadura
• cagaire
• caganha
• caganís
• cagaraula
• cagarèl
• cagarilh
• cagaròl
• cagarròt
• escagassar

Expressions e Locucions

• la paret a cagat: la paret s'es escagassada.
• cagar estrech: èsser avar
• far cagar: emmerdar.
• se far cagar: languir.
• vai-te'n cagar a la vinha: va te passejar
• se cagar a las cauças: aver paur.

Traduccions

alemand: scheißen (de), versauen (de), Aa machen (de) anglés: shit (en), crap (en) catalan: cagar (ca) espanhòl: cagar (es) francés: déféquer (fr), chier (fr) (trivial), , caguer (fr) (Occitània)

francoprovençau/arpitan: cacar (frp) galician: cagar (gl) italian: cacare (it) neerlandés: schijten (nl), kakken (nl), poepen (nl) sicilian: cacari (scn)

Catalan

Etimologia

Del latin cacare

Prononciacion

valencian /kaˈɣaɾ/, /kaˈɣaɾ/, oriental /kəˈɣa/, /kəˈɣa/

Espanha (Barcelona) : escotar « cagar »

Vèrb

cagar

1. cagar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin cacare

Prononciacion

/kaˈɣaɾ/, /kaˈɣaɾ/

Vèrb

cagar

1. cagar ^(oc)