cagar

Occitan

Etimologia

Del latin cacare.

Prononciacion

[ka'ɣa]

França (Bearn) : escotar « cagar »

Vèrb

cagar vb tr.o pr

1. Defecar.

Expressions e Locucions

1. la paret a cagat : la paret s'es escagassada.
2. cagar estrech: èsser avar
3. far cagar : (fam. vulg.) emmerdar.
4. se far cagar : languir.
5. vai-te'n cagar a la vinha: (fig. vulg.) va te passejar
6. se cagar a las cauças: (fig) aver paur.

Derivats

cagada cagadenièrs cagador cagadur cagadura cagaire caganha

caganís cagaraula cagarèl cagarilh cagaròl cagarròt escagassar

Reviradas

alemand: scheißen (de), versauen (de) anglés: to shit (en) catalan: cagar (ca) espanhòl: cagar (es) francés: déféquer (fr), chier (fr) (trivial) francoprovençau: cacar (frp) italian: cacare (it) neerlandés: schijten (nl), kakken (nl), poepen (nl) sicilian: cacari (scn)

Catalan

Etimologia

Del latin cacare.

Prononciacion

[ka'ɣaɾ] (valencian), [kə'ɣa] (oriental)

Vèrb

cagar

Reviradas

• cagar ^(oc)