Occitan

Etimologia

Prononciacion

/kalˈmant/, /kalˈmant/, Provençau /kalˈmãⁿ/, /kalˈmãⁿ/

Sillabas

cal|mant

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	calmant	calmants
Masculin	[kalˈmant]	[kalˈmants]
Femenin	calmanta	calmantas
Femenin	[kalˈmanto̞]	[kalˈmanto̞s]

calmant

Que calma los mals fisics o mentals.

Sinonims

Traduccions

alemand: beruhigend ^(de)
anglés: calming ^(en), tranquillizing ^(en)
basc:
catalan: calmant ^(ca)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
calmant	calmants
[kalˈmant]	[kalˈmants]

calmant masculin

Medecina destinada a calmar.

Sinonims

Traduccions

alemand: Beruhigungsmittel ^(de), Linderungsmittel ^(de)
anglés: painkiller ^(en), calmant ^(en),sedative ^(en)
basc:
catalan: calmant ^(ca)

Forma de vèrb

calmant

Participi present de calmar.

Anglés

Etimologia

De calm.

Prononciacion

[?]

Sillabas

cal|mant

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
calmant	calmants

calmant

calmant ^(oc)

Catalan

Etimologia

De calmar.

Prononciacion

Oriental: central /kəɫˈman/, balear /cəɫˈmant/, /kəɫˈman/

Occidental: nord-occidental /kaɫˈman/, valencian /kaɫˈmant/, /kaɫˈman/

Sillabas

cal|mant

Adjectiu

calmant masculin o femenin (plural: calmants)

calmant ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
calmant	calmants

calmant masculin

calmant ^(oc)

Forma de vèrb

calmant

Participi present de calmar.

Francés

Etimologia

De calmer.

Prononciacion

/kalmɑ̃/, /kalmɑ̃/

Sillabas

cal|mant

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	calmant	calmants
Masculin	[kalmɑ̃]	[kalmɑ̃]
Femenin	calmante	calmantes
Femenin	[kalmɑ̃t]	[kalmɑ̃t]

calmant

calmant ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
calmant	calmants

calmant masculin

calmant ^(oc)

Forma de vèrb

calmant

Participi present de calmer.